8 άτομα στο κακουργιοδικείο για διαθήκη υπερήλικης Καλυμνιάς.

Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων την 13η Μαρτίου 2014 θα καθίσουν 8 κάτοικοι της Καλύμνου για υπόθεση κληρονομίας αποθανούσας 93χρονης. Οι κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν με το υπ' αριθμ. 63/2013 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Κω, που εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2013. Το δικαστικό συμβούλιο αποφάσισε συγκεκριμένα την παραπομπή μιας συμβολαιογράφου για το αδίκημα της ψευδούς βεβαίωσης, το συνολικό όφειλος ή η συνολική βλάβη της οποίας υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ, δύο κατοίκων Καλύμνου για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας στην ανωγέρω πράξη και 5 ακόμη κατοίκων του νησιού για άμεση συνέργεια στο ίδιο αδίκημα. Σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Κω το ιστορικό της υπόθεσης έχει ως εξής: Η υπερήλικη, που απεβίωσε στην Κάλυμνο, την 24-12-2005, ετών 93, κατοικούσε όσο ζούσε στην περιοχή του Πανόρμου. Στην ίδια περιοχή, σε οικία πλησίον της, κατοικούσε η δεύτερη και ο τρίτος των κατηγορουμένων. Η 93χρονη λόγω της προχωρημένης ηλικίας της και του γεγονότος ότι δεν είχε η ίδια παιδιά ενώ οι λοιποί συγγενείς της δεν είχαν την δυνατότητα να την φροντίσουν, τον Σεπτέμβριο του έτους 2003, ζήτησε από τους δύο κατηγορουμένους, να την βοηθούν στην διεκπεραίωση των εξωτερικών της υποθέσεων και στην φροντίδα του σπιτιού, αυτοί δε, το αποδέχθηκαν. Ετσι η δεύτερη κατηγορούμενη την επισκεπτόταν καθημερινά, φροντίζοντας την οικία της και προσφέροντάς της φαγητό, ενώ ο τρίτος κατηγορούμενος είχε αναλάβει να τακτοποιεί τις εξωτερικές δουλειές της. Ακολούθως, προέκυψε ότι η 93χρονη, κατά το χρονικό διάστημα από 5-10-2005 έως 18-10-2005, νοσηλεύθηκε στην παθολογική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Καλύμνου. Εισήλθε με διάγνωση «αδυναμίας λήψεως τροφής, ληθαργική κατάσταση» και εξήλθε με διάγνωση «στεφανιαία νόσος, αφυδάτωση, γεροντική άνοια, καταβολή», ενώ κατά τη νοσηλεία της ετέθη σε αντιψυχωσική αγωγή. Μετά την έξοδό της από το νοσοκομείο και έως την 24-12-2005, οπότε και απεβίωσε, η 93χρονη, δεν επέστρεψε στο σπίτι της αλλά διέμενε στην οικία των ανωτέρω δύο κατηγορουμένων. Περαιτέρω προέκυψε ότι την 2-12-2005, οι ανωτέρω δύο κατηγορούμενοι, κάλεσαν την πρώτη κατηγορουμένη, συμβολαιογράφο Καλύμνου η οποία συνέταξε δημόσια διαθήκη, με μάρτυρες τους λοιπούς κατηγορούμενους, ο έβδομος των οποίων, της χορήγησε ιατρική βεβαίωση, με την οποία διαπίστωνε θετικά την πνευματική ικανότητα της διαθέτιδας. Με την διαθήκη αυτή, στο περιεχόμενο της οποίας η πρώτη κατηγορουμένη διαβεβαίωσε ότι η ως άνω διαθέτης δεν στερούταν καμιά των αισθήσεών της και δεν υπαγόταν σε περίπτωση του άρθρου 1719 του Αστικού Κώδικα, η 93χρονη, κατέλιπε στην δεύτερη κατηγορουμένη ακίνητη περιουσία, αξίας 240.000 ευρώ και συγκεκριμένα ένα κατάστημα επί της οδού Ερμού στην Αθήνα, αξίας 100.000 ευρώ, ένα ακίνητο στην περιοχή «Βοθύνοι» της Καλύμνου αξίας 60.000 ευρώ και ένα ακίνητο στην περιοχή «Πάνορμο» της Καλύμνου, αξίας 80.000 ευρώ. Προέκυψε, όμως, περαιτέρω ότι κατά το χρονικό διάστημα της σύνταξης της διαθήκης, η 93χρονη, έπασχε από πνευματική νόσο και συγκεκριμένα από άνοια, η οποία είναι διαρκής πνευματική νόσος που αποκλείει τη χρήση του λογικού. Τούτο προέκυψε από τα παραπάνω αναφερόμενα έγγραφα του νοσοκομείου και ενισχύεται κυρίως από τις καταθέσεις των μαρτύρων. Ειδικότερα, από την κατάθεση ιατρού – παθολόγου, του Γενικού Νοσοκομείου Καλύμνου, υπευθύνου θεράποντα ιατρού της 93χρονης, κατά το χρονικό διάστημα της νοσηλείας της, ο οποίος κατέθεσε κατά την ένορκη εξέτασή του ενώπιον του Ανακριτή Κω ότι ο λόγος εισαγωγής της στο νοσοκομείο ήταν η σύγχυση και η γεροντική άνοια, ότι κατά το διάστημα της νοσηλείας της παρουσίασε συγχυτικά φαινόμενα – υπερδιέγερσης και είχε μειωμένη συνεργασιμότητα με το περιβάλλον, για τον λόγο δε αυτό της δόθηκαν φάρμακα με κατασταλτικά. Με το δεδομένο δε ότι η διαθήκη συντάχθηκε μόλις ενάμιση μήνα από την έξοδό της από το νοσοκομείο, χωρίς να προσκομίζεται κάποια ιατρική βεβαίωση από δημόσιο νοσοκομείο περί βελτίωσης της υγείας της κατά το χρονικό αυτό διάστημα, συνάγεται, όπως αναφέρει το δικαστικό συμβούλιο, ότι κατά την σύνταξη της διαθήκης, η πνευματική κατάσταση της υγείας της 93χρονης ήταν τουλάχιστον η ανωτέρω αναφερόμενη στα ιατρικά πιστοποιητικά του Γενικού Νοσοκομείου Καλύμνου και στην ένορκη κατάθεση του ανωτέρω ιατρού. Την ανωτέρω επιβεβαίωσε και μάρτυρας, ο οποίος την επισκέφθηκε, μετά την έξοδό της από το νοσοκομείο και αναφέρει ότι βρισκόταν σε λήθαργο, ήταν άβουλη, δεν γνώριζε πρόσωπα, δεν είχε καμία επαφή με το περιβάλλον, ενώ η σίτισή της γινόταν με σύριγγα. Το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ότι η 93χρονη, έπασχε από άνοια που περιόριζε αποφασιστικά την λειτουργία της βούλησής της και δεν διέθετε την πνευματική αυτή ικανότητα που απαιτείτο για την σύνταξη διαθήκης. Επισημαίνει δε ότι η κατάσταση δε αυτή της υγείας της, μπορούσε να γίνει αμέσως αντιληπτή από τον καθένα, ακόμη και μη ιατρό, με την πρώτη επαφή μαζί της.

Πηγή: www.dimokratiki.gr