Γράφει ο Καΐσερλης Κώστας
Στο παγκάκι του Κάστρου ο Βασίλης και στους δρόμους μια κοινωνία να βοά
Μάλλον επικοινωνούν! Δεν γίνεται διαφορετικά να ακούω τα ίδια κάτω από το παγκάκι, στο Χάντακα με τους χιλιάδες σταυροφόρους, αλλά και στα καφενεία τα ίδια και ξαφνικά να έρχεται να κάθεται δίπλα μου στο παγκάκι ολοζώντανος και ο Βασίλης Ξυπολυτάς! Τα ακούω από τους σταυροφόρους! Τα ακούω που τα ακούω στους δρόμους!, Να και ο Βασίλης! Όλοι τους, ζωντανοί και πεθαμένοι στην τσίτα! Και όχι τίποτα άλλο, μας βρίζουν και εμάς που τον στηρίξαμε! Μου τάψαλε προχτές μια γιατρίνα που σέβομαι, μου τα είπε κατάφατσα και έσκυψα το κεφάλι….
Εμ οι σταυροφόροι! Βρε άχρηστοι, με σκουντούν από κάτω, αν ξηλώναμε όλες τις πέτρες των τεράστιων έργων που έφτιαξαν οι πρόγονοι σας του Ιπποκράτη θα φτιάχναμε πάνω από δέκα Κάστρα!
Και όπως πάντα το παγκάκι αλλάζει το πλάνο! Να ο Κωνσταντάρας στο ανεπανάληπτο έργο του Αλέκου Σακελλάριου «Υπάρχει και φιλότιμο» με τον Μαυρογιαλούρο υπουργό! Και ο Βασίλης στην μέση? Μάλλον θέλει να παίξει τα ρέστα του και να δεις που θα ρεφάρει! Αφού γελά με το γνωστό ειρωνικό γέλιο!
Τόσο άχρηστοι είναι? Μου λέει. Δεν θέλουν οι εργολάβοι, τσακώνονται για το Αζίλο και ο δικός σου κάθεται και τους βλέπει!
Βρε λες νάναι δικός μου? Μάλλον κάνει λάθος ο Βασίλης σκέφτομαι!.
Εντάξει μια κουβέντα είπα, αλλά ξεχνάς όταν τότε οι εργολάβοι του νοσοκομείου είπαν όχι, πως εμείς και οι δεκαπέντε σύμβουλοι, δικοί σου και δικοί μου, είπαμε να το φτιάξει ο Δήμος! Τόσο χάλια είναι η δημαρχία από τότε πούφυγα??
Ωχ! Μας πήραν είδηση και στον κάτω και στον πάνω κόσμο!
Ποια ανάταση! Ποια ελπίδα! Ποια όνειρα! Εδώ δεν μπορεί να φέρουν βόλτα τρεις εργολάβους που σε παίζουν σκοινάκι στο ΑΖΊΛΟ! (Αν είναι και αυτή η δικαιολογία!) Κατεβάζουν στα όνειρα των μικρών παιδιών του Δημοτικού τον πήχη της δημιουργίας στα καταχθόνια! Δύναμη και μυαλό δεν έχουν να χτυπήσουν το χέρι? Να τους ξαποστείλουν και να το φτιάξει ο Δήμος μας! Για να δείξουν, όχι την δική τους, αλλά την περηφάνεια και την δημιουργικότητα του λαού μας?
Ποια ανάταση! Ποια ελπίδα! Ποια όνειρα! Ξοδεύουν το υστέρημα, οικονομικό και ελπίδας, ενός λαού σε ταξίδια για το νέο νοσοκομείο και δεν βλέπουν μπροστά τους, αυτό που βλέπουμε και υποφέρουμε όλοι μας! Ένα νοσοκομείο αχούρι! Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του στα κάγκελα! Το ΕΣΥ στους ιδιώτες! Μάλλον ζουν σε ξένους Γαλαξίες, εκτός και αν βολεύονται…...
Ποια ανάταση! Ποια ελπίδα! Ποια όνειρα! Η Κως έχει τιγκάρει. Δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις! Οι καμπάνες για τον κορεσμό της και το απροχώρητο σε μια κοινωνία αφημένη στην τύχη της, φτάνουν στα άστρα! Και αυτοί εκεί δεν ακούνε ούτε τα απορριμματοφόρα που αγκομαχάνε και την ΚΕΑΣ που δεν προλαβαίνει.
Θάρθει η μέρα που τα όνειρα θα σβήσουν! Για να ξεκινήσουμε και πάλι από την αρχή! Όπως τότε που από τον πηλό της Καζέρμας, των Κρητικών και των γεωργικών χωριών μας, πλάθεις λουλούδια…. Γιατί τις κοινωνίες υποχρεωτικά τις σπρώχνουν όλοι μαζί, αλλά μπορεί δυστυχώς ένας, να τις σταματήσει.
Υστερόγραφο: Έχουν την εντύπωση στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι όταν απαντούν στις ερωτήσεις τις ακούει μόνο αυτός που ρωτά! Όλοι οι άλλοι κοιμούνται και ονειρεύονται! Έτσι και στην ερώτηση του κ. Σιφάκη προχθές για την ποιότητα της ζωής μας ο κ. δήμαρχος νόμιζε ότι κάποιοι κάθονται στα παγκάκια και δεν ακούνε, δεν βλέπουν, αλλά φαντάζονται την κατάπτωση…..
Καλοκαιρινά όνειρα Κ. Κώστας Καϊσερλης
