Ξέφυγε από κάθε έλεγχο το πρόβλημα της εισόδου λαθρομεταναστών στα νησιά μας. Καθημερινά οι λιγοστοί άνθρωποι του λιμενικού με κίνδυνο της ζωής τους και αντιμετωπίζοντας πολλές φορές ανοίκειες επιθέσεις, οργώνουν διαρκώς το Αιγαίο για να αποτρέψουν την παράνομη είσοδο μεταναστών.Δυστυχώς και η Κως έχει γίνει πόλος έλξης πάρανομων μεταναστών, γεγονός που έχει θορυβήσει έντονα την τοπική κοινωνία για το που θα πάει αυτή η κατάσταση.
Αναγνωρίζεται ότι το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης είναι ένα διεθνές ζήτημα,όπως επίσης αναγνωρίζεται ότι η διακίνηση των λαθρομεταναστών δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη συνεργασία κάποιων ...
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος ,τουλάχιστον στη δική μας μικρή κοινωνία, που να μη στέκεται με σεβασμό μπροστά στη δυστυχία αυτών των ανθρώπων. Κι όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Αντόνιο Γκουτέρες: "Οι πρόσφυγες δεν είναι απρόσωπες στατιστικές. Έχασαν τα πάντα χωρίς δική τους υπαιτιότητα. Ο καθένας τους έχει τη δική του ιστορία".
Με ευχολόγια όμως και φιλάνθρωπη διάθεση δεν μπορεί να λυθεί το μεταναστευτικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει τρόπος επίλυσης μιας τέτοιας κατάστασης που θα αφήνει όλους ευχαριστημένους στις επιδιώξεις τους. Οι χιλιάδες μετανάστες που εισέρχονται παράνομα στη χώρα μας δείχνουν ότι δεν υπάρχει συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική από το κράτος διαχρονικά που από ότι φαίνεται πιστεύει ότι το πρόβλημα λύνεται στις εξαγγελίες των πολιτικών.
Η απουσία του κράτους συμβάλλει στο πρόβλημα και έτσι η Ελλάδα αποκτά τη φήμη μιας «εύκολης» χώρας, με τα σύνορα ανοιχτά, που έχει απεριόριστες δυνατότητες να προσφέρει εργασία και τροφή σε όσους την επισκεφθούν. Με αποτέλεσμα πέραν της οικονομικής παραμέτρου να δοκιμάζεται και ο παράγοντας της κοινωνικής συνοχής αφού αφορά και όλα τα προβλήματα που δημιουργούνται με την υπερσυγκέντρωση πληθυσμού.
Και ο ίδιος ο υπουργός Ναυτιλίας σε δηλώσεις του παραδέχτηκε ότι η " κατάσταση στα κέντρα κράτησης είναι στο απροχώρητο. Η ροή είναι αυξημένη και αυτό έχει σχέση με τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή. Τα προσφυγικά ρεύματα έχουν συγκεκριμένο χρόνο αντίδρασης απέναντι στα γεγονότα. Οι κάτοικοι, στην αρχή, παραμένουν για να δουν πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα κοντά στην εστία τους. Στη συνέχεια, αποφασίζουν να φύγουν διότι ο κίνδυνος συνεχίζει– και αυτό γίνεται κυρίως με τους Σύρους που βρίσκονται πάνω από ένα εκατομμύριο στην Τουρκία– και όταν δεν έχει τελειώσει η κρίση και δεν μπορούν να γυρίσουν σπίτι τους, τότε αρχίζουν και ψάχνονται για άσυλο σε κάποια χώρα της ΕΕ. Άλλοι τόσοι περίπου βρίσκονται σε Λίβανο και Ιορδανία. Συζητάμε για πάνω από 100.000 ανθρώπους στα παράλια»Τεράστιες διαστάσεις λαμβάνει το πρόβλημα με τους εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες που βρίσκονται στις ακτές της Τουρκίας και προσπαθούν να περάσουν στην Ελλάδα καθημερινά δημιουργώντας αληθινό τσουνάμι από πολλαπλές ροές που ξεσπούν ταυτόχρονα, με συνέπεια να υπάρξει αδυναμία διαχείρισης του ζητήματος και κατάρρευσης δομών και υποδομών.
Όλα αυτά τα στοιχεία από μόνα τους δείχνουν ότι κάτι μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει σωστά ή κάτι πρέπει να αλλάξει στην πολιτική που ακολουθεί η Ελλάδα. Συντονισμένα, η ελληνική Κυβέρνηση , πρέπει να δώσει τη μάχη να πείσει ότι χρειάζεται την πιο ενεργή στήριξη των Ευρωπαίων εταίρων της σε οικονομικούς πόρους και υλικοτεχνική υποδομή για την αντιμετώπιση του προβλήματος και να διαμηνύσει ότι η Ελλάδα δε διαφυλάττει απλά τα δικά της σύνορα, αλλά τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ελληνική κυβέρνηση και οι ¨Ελληνες Ευρωβουλευτές συντονισμένα πρέπει να απαιτήσουν την αλλαγή της μεταναστευτικής πολιτικής και του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ του 2003, που είναι η αιτία του εγκλωβισμού τόσων ανθρώπων στις πρώτες χώρες εισόδου της ΕΕ . Σύμφωνα με τον κανονισμό , την ευθύνη για την προστασία του ατόμου που εισήλθε με όχι-νομότυπο τρόπο σε κράτος-μέλος της ΕΕ φέρει η χώρα εισόδου. Επιπλέον, αν καταφέρουν να ταξιδέψουν οι παράνομοι μετανάστες από τη χώρα εισόδου σε άλλα κράτη-μέλη της Ένωσης, σύμφωνα με το Δουβλίνο ΙΙ, τα κράτη αυτά μπορούν να στείλουν τους μετανάστες αυτούς πίσω στη χώρα εισόδου. Η Ολλανδία έχει ως σήμερα στείλει περισσότερα από 1100 άτομα πίσω στην Ελλάδα, ενώ παρόμοια πολιτική εφαρμόζουν και άλλα κράτη βάσει αυτού του Κανονισμού.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ως χώρα δεν μπορούμε να αντέξουμε ποσοστό 10% παράνομων μεταναστών επί του συνολικού πληθυσμού. Υπερβολικό το βάρος που σηκώνει η χώρα μας σε σχέση με το μέγεθος, αλλά και τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν.
