Με μία επιστολή - καταπέλτη, ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου Κρήτης περιγράφει την κατάσταση που βιώνει ο ίδιος αλλά και οι υπόλοιποι 91 φοιτητές που μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο ίδρυμα, είδαν τα πράγματά τους να καταστρέφονται από τη μανία της φωτιάς.
Ο φοιτητής, μέσα από την επιστολή που απέστειλε στο ekriti.gr, μιλάει για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν, ενώ όπως υποστηρίζει, δεν έχουν λάβει καμία οικονομική βοήθεια όλο αυτό το διάστημα, με αποτέλεσμα - όπως λέει- πολλοί από τους φοιτητές να κοιμούνται με άδεια στομάχια!
Συγκεκριμένα, η επιστολή αναφέρει τα εξής:
«Ονομάζομαι Συσκάκης Δημήτρης και είμαι φοιτητής του τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είμαι ένας από τους 92 πυρόπληκτους φοιτητές, μετά την πυρκαγιά που
ξέσπασε στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου στην Κνωσσό.
Η φωτιά κατέστρεψε ολοκληρωτικά το κτήριο και μαζί όλα τα υπάρχοντά μας. Οι περισσότεροι βγήκαμε από το κτήριο χωρίς ταυτότητες, χρήματα, κινητά τηλέφωνα, αρκετοί με τις πυτζάμες τους και χωρίς παπούτσια.
Αυτή τη στιγμή, 2 εβδομάδες μετά την καταστροφή, βρισκόμαστε σε κατάσταση ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΗ. Δεν έχουμε λάβει ακόμα ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να επιβιώνουμε με ψίχουλα.
Σε ότι αφορά την στέγαση, από τους 92 διαμένοντες στις φοιτητικές κατοικίες, μόλις οι 69 έχουν θέση στα (δύο στον αριθμό) ξενοδοχεία που υπενοικιάστηκαν για την διαμονή μας μετά το συμβάν.
Στο ένα, στην Αμμουδάρα, διαμένουν 36 άτομα σε 9 δίκλινα δωμάτια (4 άτομα ανά δωμάτιο). Οι υπόλοιποι 33 διαμένουν στην Αλικαρνασσό, σε ξενοδοχείο πλήρως ακατάλληλο για πολλούς λόγους(ελλιπής υποδομή και εξυπηρέτηση, συνδιαμονή μας με χρήστες ναρκωτικών ουσιών). Ως αποτέλεσμα, πολλοί φιλοξενούνται άτυπα στην Αμμουδάρα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να κοιμόμαστε 5 και 6 άτομα σε κάθε δωμάτιο.
Οι επίσημες συμβάσεις με τα ξενοδοχεία έχουν λήξει εδώ και μέρες, με αποτέλεσμα να μην έχουμε καμία επίσημη ενημέρωση για το που θα κοιμόμαστε αύριο. Για την μετακίνηση από τα ξενοδοχεία στο πανεπιστήμιο χρειαζόμαστε 2 λεωφορεία, τα οποία πληρώνουμε από την τσέπη μας. Σίτιση μας παρέχεται αποκλειστικά στην λέσχη του πανεπιστημίου, κάτι που σημαίνει πως πολλοί απο εμάς κοιμούνται με άδεια στομάχια.
Σε ότι αφορά τις ακαδημαϊκές μας υποχρεώσεις ως φοιτητές, ούτε λόγος υπό αυτές τις συνθήκες. Με τα βιβλία, τις σημειώσεις, τις τσάντες, τα λάπτοπ μας καμμένα, με την απόσταση των ξενοδοχείων από το πανεπιστήμιο να δυσχεραίνει την κατάσταση, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να είμαστε συνεπείς.
Αποτέλεσμα των άθλιων συνθηκών διαβίωσης και της αβεβαιότητας, είναι πέρα των άλλων, η ψυχική μας φθορά και καταπόνηση. Κρίσεις πανικού, διαπροσωπικές συγκρούσεις, απελπισία είναι πλέον κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Το πανεπιστήμιο και το κράτος μας έχουν αφήσει στην μοίρα μας. Είμαστε ολοκληρωτικά ΞΕΚΡΕΜΑΣΤΟΙ.
Αιτούμαστε ΑΜΕΣΑ την χρηματική αποζημίωση για την καταστροφή της περιουσίας μας, την ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ παροχή στέγης, την ευκολία στην πρόσβαση από και προς το πανεπιστήμιο, την κάλυψη των βιοτικών μας αναγκών από τους φορείς.
Υ.Γ. Στα 41 χρόνια λειτουργίας του, το Πανεπιστήμιο Κρήτης δεν διέθετε ποτέ εστίες. Οι εγκαταστάσεις που κάηκαν δεν ήταν παρά μία πρόχειρη λύση. Ο μόνος τρόπος για να επιλυθεί το χρόνιο πρόβλημα στέγασης που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές του ΠΚ στο Ηράκλειο, είναι η ανέγερση σύγχρονων εστιών στις Βούτες. Εάν το θέμα είχε ανοίξει νωρίτερα από τις εκάστοτε πρυτανικές αρχές και κυβερνήσεις, δεν θα ήμασταν σε αυτή την κατάσταση σήμερα. Δεν αποτελεί ανάγκη μερικών μονάχα φοιτητών, αλλά ολόκληρης της φοιτητικής κοινότητας του Ηρακλείου».
