Το μαγικό ταξίδι της μονογονεϊκότητας
Η δημιουργία οικογένειας, αλλά κυρίως οι αξίες που συνοδεύονται με αυτή, αποτελούν ένα μοναδικό ταξίδι στιγμών, και μια αν μη τι άλλο σημαντική απόφαση ζωής. Η κοινωνική νόρμα δίνει προτεραιότητα και υπογραμμίζει τη σημασία της πυρηνικής δομής. Ωστόσο, η μονογονεϊκότητα, είναι ένα συχνό φαινόμενο, που προκύπτει είτε υπό τις ατυχείς περιπτώσεις χηρείας αλλά κατά κύριο λόγο από τη διάζευξη των γονέων.
Παρατηρώντας το από μια διαφορετική σκοπιά, αυτή της μεγάλης διαφοράς στα ποσοστά της κύριας επιμέλειας των τέκνων που κερδίζει η μητέρα έναντι του πατέρα, αλλά και του καθόλου σπανίου φαινομένου της εγκατάλειψης πριν καν τη γέννηση του παιδιού, μπορούμε να διακρίνουμε ότι μια γυναίκα “κερδίζει” πολύ πιο συχνά το ρόλο του μονογονέα, κάτι που εγείρει το παρακάτω ερώτημα: Έχει η γυναίκα το δικαίωμα να επιλέξει κατά βούληση τη δημιουργία μιας μονογονεϊκής οικογένειας;
Όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, σε συνδυασμό με την άνοδο του φεμινισμού, ή μάλλον ορθότερα με την εκτεταμένη αναγνώριση των γυναικείων δικαιωμάτων και της τολμηρότερης διεκδίκησής τους, φέρνουν στο προσκήνιο τη διαφοροποίηση ανάμεσα στην επιθυμία μιας γυναίκας να παντρευτεί και αργότερα να αποκτήσει με το σύντροφό της παιδιά, από το να βιώσει το ταξίδι της μητρότητας.
Η εξέλιξη της επιστήμης και η εξωσωματική γονιμοποίηση με τον Dr. Μαρίνο Τσιριγώτη με την υποβοήθεια δωρητών σπέρματος, δίνουν σε κάθε γυναίκα το “πλεονέκτημα” της δυνατότητας να αποκτήσουν το παιδί που επιθυμούν, χωρίς να πρέπει να στριμωχτούν στο συμβατικό πλαίσιο της σχέσης και της εύρεσης συντρόφου. Μεγάλο ρόλο σε αυτό παίζει προφανώς η γενετική δομή και ο τρόπος της ανάπτυξης του εμβρύου, κάτι που μάλιστα σε πολλές χώρες φέρει στο προσκήνιο ένα αντιστραμμένο ερώτημα: Θα έπρεπε να υπάρχει δομή αντίστοιχη με την τράπεζα σπέρματος, με παρένθετες μητέρες ώστε να μπορούν άγαμοι άνδρες να γίνουν πατέρες, ή όχι, και γιατί;
Αυτό ανοίγει μια τεράστια ηθική συζήτηση, που στο παρόν πλαίσιο δε μας απασχολεί, μιας που ο στόχος μας για σήμερα στο kosnews24.gr είναι να επικεντρωθούμε στη συμβολή της εξωσωματικής γονιμοποίησης στο δώρο της μητρότητας.
Η ίδια η φύση της διαδικασίας, απαιτεί υψηλά ψυχικά αποθέματα, και ένα ισχυρό υποστηρικτικό πλαίσιο (φιλικό και οικογενειακό), κι η σημασία του συστήματος αυτού είναι ακόμη εντονότερη στην περίπτωση της απόφασης για μονογονεϊκότητα.
Κάποιοι, σίγουρα θα εναντιωθούν από ηθικής άποψης, και γιατί θεωρούν την πυρηνική οικογένεια από ετερόφυλους γονείς ως το μοναδικό ενδεχόμενο σχηματισμού, αλλά και γιατί δεν κατανοούν γιατί μια γυναίκα να επιθυμεί κάτι τέτοιο.
Στην πραγματικότητα όμως, μια τέτοια πράξη, γίνεται με πολύ μεγαλύτερο επίπεδο συνειδητότητας και υπευθυνότητας σε σύγκριση από πολλές άλλες περιπτώσεις φυσικής ή τεχνητής σύλληψης, και σίγουρα αποδεικνύει ισχυρή θέληση.
Μία γυναίκα, αποφασισμένη να γίνει μητέρα με κάθε δυνατό και αδύνατο μέσο, χαρακτηρίζεται από μοναδική αποφασιστικότητα και έχει ήδη αναλογιστεί την ανθεκτικότητα που θα πρέπει να εξελίξει, τις προκλήσεις και το ενδεχόμενο κοινωνικό στίγμα, και τα έχει αποδεχθεί.
