Το άρθρο του Νίκου Μυλωνά που εστάλει στα τοπικά ΜΜΕ αναφορικά με τη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Ξενοδόχων Κω.

Συνέλευση Ένωσης Ξενοδόχων Κω: Κλασικά συντεχνιακή, μακριά από τα αιτήματα της εποχής μας  

1. Παρακολουθήσαμε την συζήτηση της συνέλευσης 2024 της Ένωσης Ξενοδόχων Κω για 2 λόγους. Ο πρώτος είναι γιατί αυτό το σωματείο εκφράζει την κυρίαρχη παραγωγική τάξη του νησιού μας. Οι θέσεις τους συνιστούν μια από τις ‘’λυδίους λίθους’’ στην αναπτυξιακή πορεία του τόπου. Ο δεύτερος είναι η ανάγκη αυτογνωσίας των οικονομικών και κοινωνικών καταστάσεων στο νησί μας. Ποιο ήταν λοιπόν το κύριο στοιχείο και ποιος ο χαρακτήρας της συνέλευσης;
2. Από την εισήγηση της προέδρου φάνηκε ότι υπήρχε το ‘’θετικό’’ άγχος να φανεί ότι η Ένωση είναι ζωντανή σε όλα τα τοπικά θέματα ότι συνεργάζεται με τις τοπικές αρχές: Δήμαρχο-Περιφερειάρχη-Βουλευτές και ότι είμαστε παρόντες σε όλα τα κλαδικά όργανα υπερασπίζοντας το συμφέρον των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων. (Τριανταφυλοπούλου: δεν αφήνουμε κάτι να πέσει κάτω. Βάζουμε την Κω πάνω από όλα! κλπ). Τυπικά όλα είναι ωραία. Μόνο που στην πράξη κάτι δεν πάει καλά.
3. Η Ένωση Ξενοδόχων δεν είναι ομοιογενής ταξικά. Τα μεγάλα αφεντικά, οι μεγάλοι παίκτες στον τοπικό τουρισμό είναι αλλού. Γερμανικοί, Ισπανικοί και τελευταίως Τουρκικοί όμιλοι, (με ανοδική τάση εξαγορών) ελέγχουν και διαχειρίζονται το τοπικό τουριστικό προϊόν. Αυτοί δεν εκφράζονται μέσω της ένωσης! Μιλούν απευθείας με την πολιτική ηγεσία. Επομένως όταν η Ένωση στην γενική της συνέλευση δεν μιλά επι της ουσίας και κλείνει το θέμα του ποιος ωφελείται, πόσο ωφελείται, που πάνε τα μεγάλα κέρδη, ποιος επιβαρύνεται, ποιος υποβαθμίζεται και πως βοηθιέται εν τέλει η τοπική κοινωνία αφήνει στο απυρόβλητο τους ευνοούμενους. Μήπως το νησί μας θα έπρεπε εισπράττει το δικό της όφελος ικανό για την επιβίωση του τοπικού πληθυσμού, την βελτίωση των υποδομών, την διασφάλιση των φυσικών πόρων και γενικότερα ωθώντας σε μια ποιο δίκαιη και ποιο ορθολογιστική κατάσταση. Το να μας λέει η πρόεδρος την Ένωσης ότι ‘’ήδη βρεθήκαμε με τον Δήμαρχο και του είπαμε να μην τολμήσει να αυξήσει το τα ‘τέλος παρεπιδημούν των (ακριβώς έτσι) σημαίνει η ότι δεν κατανοεί την υπάρχουσα κατάσταση στον κλάδο της ή εθελοτυφλεί μπροστά στις ορατές ευνοιοκρατικές καταστάσεις.
4. Για την σχέση Δημου και Τουριστικού προϊόντος: Πριν το 2010 ο Δήμος Κω (6 κοινότητες ή 3 Δήμοι) εισέπρατταν τέλος παρεπιδημούντων 4,5 εκ ευρώ/’έτος συν το ΔΗΦΟΔΩ (τοπικός δημοτικός φόρος στα εισαγόμενα στην Δωδεκάνησο καταναλωτικά προϊόντα) περίπου 2,5 εκ. Σύνολο 7,5 εκ./έτος! Χωρίς να ιδιαίτερη εισπρακτική προσπάθεια τήρησης των κανόνων διαφάνειας και ισοπολιτείας για πελατειακούς λόγους. Έτσι θεμελιώθηκαν λογικές αμφισβήτησης και κατάργησης του ΔΗΦΟΔΩ (προεξάρχοντάς του (αλλοίμονο!), νυν περ/ρχη κ. Χατζημάρκου). Από το 2010 η μείωση του τέλους με τον Ν. 3756/09 (κυβέρνηση Ν.Δ.) σε 0,5% αδυνάτισε την ευρωστία του Δημου κατά 75%! Αυτό κάνει ΜΠΑΜ σήμερά μετα από 14 χρόνια. Πως ο Δήμος Κω να συντηρήσει υποδομές και να κάνει αναπτυξιακή πολιτική όταν και η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση ασκούν περιοριστικές πολιτικές; Η τοπική πολιτική μπορεί να βελτιώσει κάποια πράγματα, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΛΜΆ! Πώς να πει ο Δήμαρχός ΟΧΙ στην κ. πρόεδρο όταν του λέει ‘’μην τολμήσεις’’!’
5. Η Ένωσή όμως, εκπροσωπώντας την ποιο εύρωστη κοινωνική τάξη του νησιού μας, με κερδοφορία που φθάνει το 20% του τζίρου για τις μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις νιώθει την πίεση της κοινωνίας για επίδειξη κοινωνικής αλληλεγγύης σε εποχή φτώχειας λόγω των μνημονιακών χρεώσεων. Η εισήγηση επέμεινε στο ότι ‘’οι ξενοδόχοι της Κω προσφέρουν δωρεές’’! ‘’Το 2024 τις 150.000 ευρώ’’! Δεν αμφισβητείται και χειροκροτείται στο μέτρο της λογικής. Υπαρχει αντίλογος: Ο γειτονικός δήμος Πετρουμίου με ειδική συνεδρίαση της 4.11.2024 έκανε αποδοχή 7 δωρεών από ξενοδοχειακούς ομίλους που αφορούσαν απορριμματοφόρα, επιβατικά αυτοκίνητα και λοιπό μηχανολογικό-ηλεκτρονικό εξοπλισμό αξίας πάνω από 500.000 ευρώ. Θυμόμαστε τον Αρ. Παυλίδη (που ως πολιτικός ευνόησε στην δημιουργία επιχειρηματικών τζακιών τουρισμού) που ως πρόεδρος του Ιπποκράτειου ζητούσε την οικονομική του ενίσχυση, να μας σχολιάζει με πίκρα: ’’οι ξενοδόχοι μας έχουν καβούρια στην τσέπη τους’’! Ζούμε σε εποχές που οι μεγάλες επιχειρήσεις ευνοούνται. Τα κοινωνικά κινήματα διεκδίκησης ατονούν. Η παγκόσμια συγκυρία είναι κακή. Οι κυρίαρχη οικονομική τάξη πρέπει να παίξει ένα άλλο ρόλο! Κάπως αλλιώς θα’πρεπε η εισήγηση της κ.Προέδρου.
6. Συνοπτικά από την θεματολογία της συνέλευσης απουσίαζαν: σκέψεις επαναπροσδιορισμού του all inclusive, η ανάγκη κατάρτισης του προσωπικού, η πιστοποίηση τουριστικών υπηρεσιών, η παράταση της τουριστικής περιόδου, οι εναλλακτικές τουριστικές υπηρεσίες, η επεκταση των αγορών (γιατί να χάσουμε την Ρωσία; χριστιανοί ορθόδοξοι πλημυρίζουν το Πετρούμι). τα παιδιά του υιοθετημένου από την Ενωση ΕΠΑΛ (ωραία) ακούσαμε αρνούνται τον ξενοδοχειακό κλάδο! μήπως γιατί υπαρχει σοβαρό πρόβλημα αμοιβών; τα τεράστια περιβαλλοντικά ζητήματα (νερού, ενέργειας, ακτών και θαλασσών), η συνεχιζόμενη δημιουργία νέων ξενοδοχείων, το χωροταξικό και ο πολεοδομικές σχεδιασμός δεν απασχολούν. το αίτημα αναστολής δημιουργίας νέων τουριστικών κλινών για 2-3 χρόνια ώστε να δοθεί χώρος για τον σχεδιασμό και την απορρόφηση των κρατικών ενισχύσεων σε έργα υποδομής αποκλειστικά, δεν θα μπορούσε να είναι ένα υγιές αίτημα υπό την σκέπη της Ενωσης Ξενοδόχων Κω;
7. Η συνέλευση ήταν κλασσικά συντεχνιακή και μακριά από τα αιτήματα, τα προβλήματα και δυνατότητες της εποχής.

Ν. Μυλωνάς

Για τη σύνδεση ΝΟΡΙΝΤΑ-ΛΑΚΗΤΗΡΑ