Των Ασωμάτων, αύριο 8 Νοεμβρίου, και το Ασφενδιού γιορτάζει. Οι μνήμες πολλές, πολλές οι ιστορίες για τούτη τη μεγάλη γιορτή. Το μεγαλύτερο πανηγύρι "τω καιρώ εκείνω" τότε που η γιορτή των Ασωμάτων δεν ήταν μόνο γιορτή των Ασφενδιανών, αλλά ολόκληρου του νησιού και των γειτονικών νησιών, τότε που οι Καλύμνιοι ερχόντουσαν μέρες πριν τη γιορτή και έμεναν στα φιλόξενα κελιά του Ασωμάτου. Η χαρά των παιδιών ο ερχομός των Καλυμνίων γιατί δεν ερχόντουσαν μόνο με τα τάματά τους στους Ταξιάρχες, αλλά ήταν φορτωμένοι με χιλιάδες παιγνίδια, ονειρεμένα παιγνίδια.
Σημείο αναφοράς η γιορτή των Ασωμάτων. Μικροί και μεγάλοι περίμεναν εκείνη την ημέρα και όταν έφτανε η ώρα του εσπερινού εκατοντάδες οι προσκυνητές που ανηφόριζαν στον Ασώματο, να ανάψουν ένα κερί στη χάρη τους, να προσευχηθούν στην επιβλητική και θαυματουργή εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ "Μεγάλη η χάρη του" και να παρακολουθήσουν με κατάνυξη τον εσπερινό και τη Θεία λειτουργία. Καπνός από λιβάνι και κερί παντού, αμέτρητοι οι άρτοι, τα τάματα πολλά μπροστά στη θαυματουργή εικόνα του Ταξιάρχη, που στέκουν εκεί ακόμα και σήμερα για να θυμίζουν, αλλά και να αφυπνίζουν, ίσως, μυαλό, ψυχή και σώμα.
Κι όταν τελείωνε από βραδύς ο εσπερινός άρχιζε το πανηγύρι. Φωνές, τραγούδι, μουσική, χορός μέχρι το πρωί. Και τα παιδιά που περίμεναν τη μεγάλη στιγμή της αγοράς των πολυπόθητων παιγνιδιών, έτρεχαν στους πάγκους κι αφού έβρισκαν τις κούκλες και τα αυτοκίνητα των ονείρων τους, κοιτούσαν τα χρήματα στην τσέπη τους κι αν δεν έφταναν για να τα αγοράσουν, έτρεχαν στους γονείς τους, για μια ακόμη φορά, να τα ενισχύσουν κι εκείνοι δεν τους χαλούσαν χατίρι, γιατί η χαρά των παιδιών τους ήταν και δική τους χαρά.
- Μαμά, τι όμορφο εκείνο το βραχιολάκι με τις καταγάλανες χάνδρες στη μέση, να το πάρω; - Να το πάρεις παιδί μου!
- Μπαμπά, δες ένα μικρό αυτοκίνητο αστυνομικό με τηλεχειριστήριο που παίρνει μπαταρίες, να το πάρω; - Να το πάρεις παιδί μου! Πρωτόγνωρα παιγνίδια, πρωτόγνωρη χαρά!
Κι αφού έπαιρναν τα παιγνίδια των ονείρων τους, έτρεχαν να πάρουν φούντες από πορτοκάλια. Ήταν σαν έθιμο του Ασωμάτου, όλοι οι προσκυνητές να κρατούν στα χέρια τους φεύγοντας μια φούντα από πορτοκάλια. Πειστήριο κι αυτό ότι ανηφόρισαν στον Ασώματο.
Σήμερα μπορεί να είναι λιγότεροι οι προσκυνητές, μα η πίστη προς τον Ασώματο μεγάλη.
Μπορεί να έχουν χρόνια να πάνε, όμως πάντα ένα κεράκι στη Χάρη Του φροντίζουν να υπάρχει κάπου για αυτούς. Χρόνια σας πολλά!
