Προς Ένα Αξιόπιστο Προοδευτικό Αφήγημα
Αγγελική Σ. Τρικοίλη
Φιλόλογος
Συντονίστρια Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Καλύμνου
Υπ. Γραφείου Τύπου Ν.Ε. Β. Δωδ/σου
Μέλος Κ.Ε.
Όταν ο ηγέτης εμφανίζεται αποφασιστικός, δυναμικός και με ολοκληρωμένο “πλάνο” για την ευημερία του λαού, την ασφάλεια από εξωτερικούς κινδύνους, την σταθερότητα της οικονομίας και την ανάπτυξη σε όλους τους τομείς, τότε κερδίζει χωρίς αμφιβολία το παιγνίδι. Παράδειγμα οι πρόσφατες εκλογές στην Αμερική.
Και αμέσως κάνει να μοιάζουν οι προοδευτικοί-αριστεροί ομόλογοί του άτολμοι ομφαλοσκόποι, που αδυνατούν να βρουν λύσεις για τα απτά και καθημερινά προβλήματα, τα οποία απασχολούν τον πολίτη.
Να μοιάζουν απλά πως αναλώνονται σε διαγκωνιμούς και -συχνά- ανούσιες αντιπαλότητες περί ιδεολογικής καθαρότητας, ορίτζιναλ αριστεροσύνης, και να επιδίδονται συχνά στο σπορ της διάσπασης του ατόμου.
Όταν λοιπόν ο αυταρχισμός και η περιστολή των προσωπικών ελευθεριών -όπως είναι π.χ. ο αυτο-προσδιορισμός της ταυτότητας φύλου- αναμειγνύονται με λαϊκίστικα επιχειρήματα και τόνους καλά στοχευμένης προπαγάνδας μέσα από τα απολύτως ελεγχόμενα κοινωνικά δίκτυα, τότε περνούν πλέον άνετα στις συνειδήσεις της μάζας ως η “επανάσταση της κοινής λογικής”.
Και τότε είναι που οι υπόλοιποι, εμείς που δεν ασπαζόμαστε αυτή την τόσο “κοινή” λογική, έχουμε προφανώς πολύ δρόμο μπροστά μας. Και ο δρόμος είναι μακρύς όταν η συνωμοσιολογία και ο λαϊκισμός γίνονται εργαλεία εκμετάλλευσης της αγανάκτησης και της απογοήτευσης του σύγχρονου ανθρώπου, οι οποίες έρχονται σαφώς ως απότοκα της έλλειψης διεξόδων και της ύπαρξης των κοινωνικών ανισοτήτων.
Γιατί πλέον ο κόσμος έχει φθάσει να πιστεύει πως σταθερότητα, ευημερία και ανάπτυξη παρέχονται μόνο μέσα από αυταρχικές μεθόδους και δεξιόστροφες ή ακραιφνώς ακροδεξιές κυβερνήσεις . Έτσι μέσα από το ελκυστικό αυτό περιτύλιγμα φτάνουν να προωθούνται πολιτικές όπως οι μαζικές απελάσεις, η περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων, ο έλεγχος κάθε πηγής ελεύθερης έκφρασης και πληροφόρησης, χωρίς μάλιστα να προκαλούνται αντιδράσεις.
Κι εδώ λοιπόν δεν αρκούν οι αναμφίβολα καλές προθέσεις και οι διακηρύξεις της Αριστεράς και της Προόδου περί ισότητας, αλληλεγγύης, κοινωνικής δικαιοσύνης , περί δημοκρατίας και ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών. Αυτά φαντάζουν θολά και θεωρητικά για να έχουν εφαρμογή στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Και το ζητούμενο σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι να πείσουμε.
Να πείσουμε τον απλό καθημερινό πολίτη με τα ζωτικά προβλήματα διαβίωσης και επιβίωσης, ότι οι έννοιες αυτές τον αφορούν. Αφορούν και διαμορφώνουν απόλυτα τη ζωή του με την ύπαρξη ή την απουσία τους. Δεν αποτελούν ιδεολογικά σχήματα κενά περιεχομένου.
Να πείσουμε τον απλό καθημερινό πολίτη, ότι η Αριστερά έχει -εκτός από τις καλές προθέσεις- και τις δυνάμεις να φέρει χειροπιαστά αποτελέσματα στη ζωή του, βελτιώνοντας την προς το καλύτερο.
Να δείξουμε πώς και με ποιά εργαλεία είναι δυνατόν αυτό να συμβεί, ούτως ώστε οι διακηρύξεις να βρούν τον δρόμο της υλοποίησης στο σύγχρονο περιβάλλον, όπως αυτό υφίσταται και όχι όπως -ίσως- θα θέλαμε να είναι.
Αν δεν αναιρεθούν αυτά τα “έτοιμα (δεξιά) σχήματα” στη συνείδηση των συμπολιτών μας, τότε η Αριστερά δεν έχει καμία ελπίδα να ξεφύγει από τη σφαίρα της θεωρητικής προσέγγισης και της διαρκούς συρρίκνωνης των δυνάμεών της περνώντας δυναμικά και αποφασιστικά στην λογική της υλοποίησης πολιτικών.
Η τάση που υπάρχει άλλωστε αποδεικνύεται από την ανάδειξη συγκεκριμένων κυβερνήσεων σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο πλέον.
Να πείσουμε λοιπόν για το αξιόπιστο προοδευτικό μας αφήγημα. Μπορούμε.
Αρχή φόρμας
