Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΪΣΕΡΛΗ (ΕΥΘΥΜΟ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟ)
Θα έπρεπε όλοι μαζί να συγχαρούμε τον Δήμαρχο για την μεγάλη συγκέντρωση που πέτυχε στο Κοντινένταλ και τον ζήλεψαν όλοι οι αντίπαλοί του.
Που να την συγκεντρώνανε τέτοια συγκέντρωση οι άλλοι όλοι μαζί αντίπαλοί του, ακόμα και αν μαντρίζανε όλους τους λιγοστούς οπαδούς τους. Αυτή όμως δεν ήταν μία απλή συγκέντρωση, ήταν μία γενική επιστράτευση. Δικός του ήταν ο στρατός. Διορισμένος από τον ίδιο, σε παλαιότερες εποχές. Και από φιλότιμο όλοι μαζί , είχαν κάποια υποχρέωση στο κάλεσμά του, να του συμπαρασταθούνε και να τον πρεπήσουνε.
Άλλα χρόνια, τις μεγάλες συγκεντρώσεις τις πετύχαιναν οι ΠΑΣΟΚΟΙ Δήμαρχοι με την σημαία του ΠΑΣΟΚ. Τώρα που βρώμισε το ΠΑΣΟΚ επειδή χρεοκόπησε την Χώρα, κανένας δεν αναφέρεται για ΠΑΣΟΚαρία, μόνο προσπαθούν να καταπιαστούνε όπου αλλού μπορούνε.
Ούτε τον Ανδρέα, τον ηγέτη, που έστησε το ψεύτικο χρυσό αιώνα του δανεικού χρήματος, έχουν πουθενά στολισμένο. Ούτε σε γραφεία, ούτε σε υπηρεσίες, ούτε σε σπίτια, ούτε πουθενά ακούγεται το όνομά του. Αυτό το «χρυσό αιώνα» που λέτε του δανεικού χρήματος, το εκμεταλλεύτηκε κάποτε ο Κ. Καϊσερλης και διετέλεσε ισόβιος Δήμαρχος. Τυχερός Δήμαρχος.
Είχε την τύχη να ζήσει την εποχή των μεγάλων διορισμών. Ο Ανδρέας διόριζε σε όλη την επικράτεια. ΠΑΣΟΚους, πράσινους, πρασινοφρουρούς, κλαδικούς, νεροκουβαλητές και θεμελίωσε το ΠΑΣΟκικό κράτος, το ανήθικο. Αυτούς που διώχνει σήμερα η Τρόικα. Ο Πρύτανης του Πυλιού διόριζε σ' όλη την Δωδεκάνησο και ο Καϊσερλης, μικρότερος σε εμβέλεια από τον Πρύτανη, διόριζε στο Δήμο της Κω. Διόριζε, αλλά διόριζε χουβαρνταλίστικα και όχι τσιγκουνίστικα.
Ο αθεόφοβος, διόριζε, διόριζε και δεν σταματούσε. Διόρισε όλη τη Σάρα και τη Μάρα και του Λαζάρου τη μάνα και έστησε ένα στρατό και έκανε την Δημαρχία Καζέρμα. Αυτό θα πει να είναι κανείς μαέστρος στις εκλογές. Αυτό ήταν και το ΠΑΣΟΚικό σύστημα. Ο Καϊσερλης κοιμόταν ακόμα και είχε εξασφαλίσει και στο τσουβάλι το 80% των ψήφων του και έψαχνε μόνο για το 20%. Ενώ οι άλλοι υποψήφιοι έψαχναν από του μηδενός.
Γι' αυτό ο Καϊσερλης ήτανε πάντα άτρωτος και αήττητος. Είχα και εγώ μερικούς εργάτες στην δούλεψή μου και σηκώνομαι μία πρωινή και δεν τους είδα μες στη μάντρα μου. Ρώτησα τους άλλους που είναι ο τάδες και ο τάδες. Μου λένε αυτούς τους διόρισε στη Δημαρχία ο Καϊσερλης.
Εγώ τους είχα ανάγκη, πήγα τους βρήκα και πίνανε φραπέδες μαζί με τους άλλους. Τους λέω, βρε παιδιά γιατί φύγατε, μήπως σας άφησα απλήρωτους; Μου απάντησαν, δεν μας άφησες απλήρωτους, αλλά μας έβγαλες το λάδι μας, ενώ εδώ έχει λούφα. Εδώ ήρθαμε για να θρέψουμε νιάτα.
Έτσι εγώ, μη μπορώντας να κάνω διαφορετικά, έμεινα με τους Αλβανούς.
Θέλω να πω δηλαδή, όταν ο κ. Καίσερλης έχει τέτοια δημοτικό ασκέρι, διορισμένο από τον ίδιο, είναι δυνατόν να μην κάμει μία τέτοια επιστράτευση και να κάνει την έκπληξη;
Εγώ δεν πήγα στην συγκέντρωση, αλλά ρώτησα και μου είπαν ότι ήταν εκεί όλο το έμψυχο ασκέρι του Δήμου και έλειπε μόνο το άψυχο.. Οι εργάτες του Δήμου με τους συγγενείς τους, οι κολλητοί του Καίσερλη, τα παιδιά του τα ψυχοπαίδιά του, ανδράκια μαλανδράκια, οι Δερβέναγές του και όλοι αυτοί που φτιαχτήκαν από τον Καϊσερλη. Διανοούμενους δεν είχε.
Ένα δικηγόρο μόνο είχε και αυτός είχε πρόωρα γεράματα. Κάποτε ένας επιφανής δικηγόρος της Κω, ο Κώστας ο Ασλάνης γελάστηκε και μπήκε σε μία ΠΑΣΟΚΙΚΗ παράταξη του Γ. Κυρίτση και εκλέχθηκε πρώτος δημοτικός σ/λος. Αλλά ο Κυρίτσης τον είχε, σήκου πάνω κάτσε κάτω, μη πο δω μη πο κει, δεν τον άφηνε να μιλήσεις εκτός παρουσίας του και παίρνει δρόμο ο φίλος μας ο Ασλάνης και πάει και ούτε πίσω δεν γύρισε να δει.
Ο Καϊσερλης, είναι ακόμα πιο αυταρχικός. Εκείνος έκανε τόσα πολλά χρόνια Δήμαρχος, που νόμιζε ότι η Δημαρχία ήτα δική του. Ένας άλλος επιφανής δικηγόρος της Κω, ο Γιάννης ο Μπαλαλής, γελάστηκε και εκείνος και πήγε στις τελευταίες εκλογές με τον Καϊσερλη.
Ο Καϊσερλης χωρίς τον Μπαλαλή, μειονεκτούσε του Κυρίτση 1.000 ψήφους. Έξαφνα, εκείνη τη δύσκολη στιγμή, ο Μπαλαλής του φέρνει μέσα ένα σάκο ψήφους σαν τις σμαρίδες και τις αδειάζει μέσα στην ποδιά του Καϊσερλη και εκεί που μειονεκτούσε ο Καϊσερλης, τον φτάνει και ξεπερνά τον Κυρίτση 1.000 ψήφους και τον τρώει λάχανο. Ο Καϊσερλης χόρευε από την χαρά του και έκανε τούμπες στον αέρα.
Ο Μπαλαλής, έκατσε εκεί σε μία καρέκλα και έβλεπε τον Καϊσερλη που έκανε τούμπες και κατουρούσε πάνω του από τη χαρά του και περίμενε να του πει ένα ευχαριστώ. Ο μπαγάσας, ένα ευχαριστώ, δεν του το πε ποτέ, ούτε τον εκτίμησε όπως έπρεπε, που χωρίς τον Μπαλαλή, δεν θα ξαναπατούσε ποτέ στα σκαλιά της Δημαρχίας. Και όχι μόνο δεν του είπε ένα ευχαριστώ, αλλά με τον τρόπο του, τον πέταξε έξω σαν αποδιοπομπαίο τράγο.
Εκείνος δεν ήθελε να πλαισιωθεί με διανοούμενους και δικηγόρους. Ήθελε να φτιάξει μία παλιοπαρέα, με τους Πηδες, του Δερβέναγες, τους Σεϊζηδες και να πίνουν τα τσιπουράκια τους στο καφενείο του Αντωνά. Αφού ο Μπαλαλής είδε την αχαριστία του Καϊσερλη, παίρνει δρόμο και τρέχει ίσια πάνω.
Έτρεχε μέχρι που βρήκε μπρος του τον Ιπποκράτη τον Κουρούνη, που ήταν και εκείνος παθών από την αχαριστία του Καϊσερλη και είχε την ίδια μοίρα και χειρότερη. Βρεθήκανε εκεί πάνω στο βουνό και αφού τα πανε και τα ξανάπανε και τα τελειώνανε και πάλι από την αρχή τα πιάνανε, βγάλαν ένα κοινό απόφθεγμα, ευχηθήκανε ότι άλλος Καϊσερλης και άλλος Κυρίτσης να μην ξαναβρεθεί στο διάβα τους.
Δόξα τω θεό, πολύ ελαφρά την έβγαλε ο Καϊσερλης την τελευταία του Δημαρχία. Έκατσε βαρύς βαρύς πάνω στη βαριά καρέκλα και βαρύς βαρύς την έβγαλε. Βαρύς βαρύς ήταν και στις μετακινήσεις τους. Δεν τον είδαμε ποτέ να πάει σε καμία εκδήλωση, σε κανέναν αγιασμό, ποτέ δεν πήγε να επισκεφτεί κανένα συνεργείο του Δήμου. Στρογγυλοκαθισμένος πάντα στο γραφείο του, έπινε το τσίπουρό του, το οποίο τον έκανε ακόμα πιο βαρύ.
Γέρασε ο Καίσερλης και το «γαρ γήρας παρεστη πολλά τα δεινά». Του φανήκαν τα γεράματα, γιατί στην τελευταία του Δημαρχία, δεν ανέπτυξε καμία δραστηριότητα. Την πέρασε με τις Συνεργατικές ομάδες και τις διαβουλεύσεις, οι οποίες αποδειχθήκαν όλες μαϊμού.
Ούτε με τις Συνεργατικές φέξαμε, ούτε με τις διαβουλεύσεις, χαμένες ώρες, χαμένα χρόνια, χαμένες τετραετίες. Τον τελευταίο χρόνο μόνο, έκανε μερικές βιτρίνες μέσα στην πόλη, με μερικά παρτέρια, μερικά λουλουδάκια, μερικούς κυβόλιθους και μερικά μουνουχίσματα και ορνιθοσκαλίσματα.
Τώρα ο Καϊσερλης, ενώ έχει φάει τα ψωμιά του, ετοιμάζεται πάλι για νέες εκλογές, που είναι το ταλέντο του (παλιά μου τέχνη κόσκινο) και να ξανακάτσει άλλα 5 χρόνια στην ράχη μας και να ξεμυγιάζει το γραφείο του Δήμου και να μας πουλάει και να μας αγοράζει με τις μαϊμού Συνεργατικές και διαβουλεύσεις του.
Αν ο Καϊσερλης ήθελε να προσφέρει κάποιο καλό στο Νησί του, έπρεπε να αποσυρθεί και να αφήσει το Δήμο σε κάποιον ικανότερό του και να μαζευτεί στο εξοχικό του σπίτι, να κάνει κανένα περπάτημα εκεί μες στα σοκάκια του Τσακνόγλου και του Παπά Μαντέλου. Νομίζω ότι το περπάτημα θα ωφελούσε καλύτερα την υγεία του, από την βαριά καρέκλα που την βαραίνει ακόμα πιο πολύ, ο ίδιος που κάθεται πάνω και εμείς θα τους ευχόμαστε χρόνια πολλά .
Να τα εκατοστήσει και να τα περάσει ευχάριστα καθισμένος πάνω σε μία πολυθρόνα, κάτω από το μεγάλο πεύκο της αυλής του, να δροσίζεται τα καλοκαίρια και τους χειμώνες να κάθεται στον ήλιο να λιάζεται κα να μαζεύει καλοκαιράκια. Να περνούνε απο κει Τούρκοι και Ρωμιοί, να υποκλίνονται στην αρχοντιά του, να του κάνουν τεμενέδες και να του λένε: Μερχαπα Κωνσταντή Εφέντη. Μερχαπα Εφέντη πολυχρονεμένε, ισόβιε Μουχτάρη της Κω.
Φιλικότατα
Π. Σβουρένος
vimatisko.gr
