Γράφει ο Καΐσερλης Κώστας
Ο Μπέζος, ο Σάκης, ο Μηνάς και τα παγκάκια του Κάστρου
Τελικά αυτά τα δύο παγκάκια στο Κάστρο δεν είναι αστεία ιστορία! Βλέποντας απέναντι μου τα κατάρτια των σκαφών της Μαρίνας, με πήγαν κατευθείαν στους ταξιδιώτες τους. Σε αυτούς που ίσως ένα όνειρο άπιαστο γίνονταν πραγματικότητα! Μια ανάπαυλα στη σκληρή καθημερινότητα! Μια σιωπή στην βοή της πολυκοσμίας. Μια γλύκα της απεραντοσύνης της θάλασσας, της έρημης παραλίας και του ψίθυρου με τον δικό του άνθρωπο, την δική του γυναίκα ή άνδρα…..
Και αντί να μ’ αφήσουν να ταξιδέψω και εγώ νοερά μαζί τους, να και κάθισαν πάνω τους ο Σάκης, ο Μηνάς και στο άλλο παγκάκι ο Μπέζος!
Αυτός ο χάντακας του Κάστρου από κάτω μας, με εκατοντάδες σκελετούς σταυροφόρων έκανε τα μαγικά του…. Ήλθαν και οι δύο, ο Σάκης και ο Μηνάς δίπλα μου αγκαλιασμένοι και ο Μπέζος να ρωτά και να ξαναρωτά:
Ρε σεις γιατί με καλέσατε?
Ρε δήμαρχε μου φωνάζει! Ωχ! είπα μέσα μου, πάλι εγώ θα την πατήσω! Δεν τους είπες, δεν τους έμαθες τόσα χρόνια τι σημαίνει και ποια είναι η σημασία του γιώτινγκ για μας τους κακόμοιρους που έχουμε χιλιάδες σκοτούρες στο κεφάλι μας? Πήγα στη Ψέριμο, φυσικά και μετά από τον συρφετό! Και το φχαριστήθηκα! Και έκαμα το λάθος και πήγα και στις Σπέτσες με τις φιλενάδες μου τις Καρντάσιαν και υποχρεώθηκα για να έχω την ησυχία μου να κλείσω όλο το μαγαζί!! Και να διώξω την χλέμπα…
Τι του λένε τώρα! Τους κοιτάω και τους δύο έτοιμος να τους τα ψάλω! Με κοιτάζουν και αυτοί και πάνω που ήμουν έτοιμος να δικαιολογηθώ, μου ξαναφωνάζει ο Μπέζος!
Και καλά ρε δήμαρχε ο Σάκης, αυτός ο καλός άνθρωπος είναι καινούργιος και δεν ξέρει! Όμως τον ευχαριστώ που με κάλεσε αλλά…. δεν σφάξανε! Αλλά ο άλλος, ο κύριος Μηνάς, ο ξενοδόχος! Τώρα ξύπνησε? Τώρα σκέφτηκε ότι το νησί του Ιπποκράτη, το διαμάντι του Αιγαίου, είναι κορεσμένο? Πριν από λίγο φώναζε και σ’ έβριζε για την Ραυαναιρ και τους τουρίστες των τριάντα ευρώ!
Τα παγκάκια τρίζανε! Δεν άντεξαν και γύρισαν το πλάνο! Ούτε ο Λάνθιμος νάτανε! Εξαφανίστηκαν και οι τρεις τους και βρέθηκε μπροστά μου ο νεαρός μηχανικός του Δήμου! Ο ναυπηγός του Πολυτεχνείου που προσλήφθηκε το 1995 με στόχο να προετοιμαστούμε για να διεκδικήσουμε την Μαρίνα αφού ο ΕΟΤ είχε ξεκινήσει την κατασκευή της!!
«Σας τάλεγα κύριε δήμαρχε κουνώντας το κεφάλι του! Οι Μαρίνες πρέπει να είναι κλειστές! Μια καφετέρια, ένα εστιατόρια, μια πισίνα! Τα πάντα ελεγχόμενα μέχρι και οι τουαλέτες, μόνο για τον κύριο Μπέζο και τους όμοιους του! Μόνο γι’ αυτούς τους χιλιάδες άγνωστους μεταξύ τους, λεφτάδες πάνω στα χλιδάτα γιωτ τους, που μιλάνε μέσω του ασύρματου και ψάχνουν ένα δικό τους μοναχικό στέκι να γνωριστούν και να μιλήσουν για τις δουλειές τους και τις εμπειρίες τους! Εσείς την Μαρίνα την καταντήσατε καλοκαιρινό μαγαζάκι με παιδική χαρά και πρωταθλήματα! Πολύβουο λιμάνι για τον μαζικό σας τουρισμό και τους ντόπιους….»
Σας ορκίζομαι ειλικρινά ότι αυτά τα είδα μπροστά στα μάτια μου!
Κώστας Καίσερλης
