Άρθρο του Καΐσερλη Κώστα
Δήμος Κω. Χωροταξικός σχεδιασμός: Μαζεύτηκαν οι αυτόχθονες για να τους πουν τι έχει το σπίτι τους
Χθες στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου με την παρουσία και των εκπροσώπων των φορέων μας και της Επάρχου, παρουσιάστηκε σε χάρτες και τάχα μου μοναδική επιστημοσύνη, από κάποιους ξένους ανθρώπους το δικό μας σπίτι. Τα σαλόνια, οι κρεβατοκάμαρες, οι κουζίνες και τα αποχωρητήρια!
Και αντί για ένα μήνα όπως λέει ο νόμος, μας παραχωρούν δύο, άντε ίσως και τρεις, για να πούμε ο καθένας αυτόχθονας και ιθαγενής συμμέτοχος του δικού μας σπιτιού για το δικό μας σπίτι και τι θέλουμε να το κάνουμε!
Και μετά θα μας πουν τι θα ανακαινίσουμε, από που θα αγοράσουμε τα υλικά και πόσα άλλα δωμάτια θα προσθέσουμε, όχι εμείς αλλά άλλοι, νέοι ιδιοκτήτες και ένοικοι! Και άλλοι. Και άλλοι, γιατί οι εντολοδόχοι τους να γνωρίζετε ότι θέλουν περισσότερα. Είναι άπληστοι και αδηφάγοι. Γιατί αν δεν ήταν, ήδη θα έπρεπε να είχαν σταματήσει τη λεηλασία.
Και ας δώσαμε όλοι τη ζωή μας για να σπουδάσουμε τα δικά μας παιδιά. Και ας υπάρχουν στην Κω πάνω από δύο χιλιάδες Κώοι επιστήμονες που αν τους αφήσεις μπορούν να κάνουν θαύματα. Και ας ξέρει ακόμα και ο τελευταίος κτηνοτρόφος κάθε μέτρο αυτού του νησιού που σήμερα μπροστά μας ξεπουλιέται. Και ας υπάρχουν εκατοντάδες πολίτες που αγωνιούν που βλέπουν, ξέρουν, θέλουν και δεν τους αφήνουν να φτιάξουν μόνοι τους το σπίτι τους. Και ας καυχιόταν πριν από πέντε χρόνια ο δήμαρχος για το πρόγραμμα του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού.
Αυτή είναι η κατάντια του Δήμου και των εκπροσώπων μας. Αυτήν την κοινωνία θέλει και φτιάχνει το πολιτικό και οικονομικό σύστημα!
Και ύστερα περιμένουμε αυτό το νησί να επιβιώσει. Περιμένουμε να έρθουν καλύτερες ημέρες για το καλό αυτών που ζουν σε αυτό το νησί.
Ντρέπομαι και λυπάμαι!. Αυτά που μας έδειχναν χθες οι ξένοι άνθρωποι δεν είναι τίποτα μπροστά στον πλούτο που υπάρχει καταχωνιασμένος στα ντουλάπια και τα συρτάρια των τριών Δήμων, των πέντε Κοινοτήτων και του Επαρχείου της Κω. Μπροστά σε όσα έχει το μυαλό και οι γνώσεις των στελεχών που χρόνια πληρώνουμε ως υπαλλήλους. Μπροστά σε όσα έμαθαν οι χιλιάδες επιστήμονες μας.
Αλλά έτσι πάει το πράγμα. Έτσι στήνεται το παιχνίδι. Θα μας γαλιφιάσουν οι επενδυτές με χάρτες και λόγια του αέρα, θα τους ακούμε σαν χάνοι μέχρι να μας ψαρέψουν, κάποιοι μάλιστα θα χειροκροτούν ίσως για κάποια καθρεφτάκια που θα πάρουν και στο τέλος θα σχεδιάσουν σε ξένα και μακρινά κέντρα το σπίτι μας για να μένουν και να τα κονομανε αλλοι.
Γιατί, όταν αγαπητέ κύριε Δήμαρχε και αγαπητοί μου ιθαγενείς και αυτόχθονες συμπατριώτες μου δεν μπορείς να ξυστείς μόνος σου, θα έρθει κάποιος άλλος να σε ξύσει και δυστυχώς δεν θα σταματήσει μόνο στο ξύσιμο….. Γιατί αγαπητέ κ. Δήμαρχε, την ΚΩΑΝ πριν από τέσσερα χρόνια σου την εδωσε το κράτος για την ενίσχυση της πολεοδομίας και των πολεοδομικών εφαρμογών και όχι για τις εκθέσεις.
Για να αποδειχθεί, η από το 1922 μακρινή διάρκεια αυτού του σάπιου πολιτικού συστήματος που υποτάσσει τον άνθρωπο και αφαιρεί την δύναμη του.
«Επειδή στη αίθουσα του Συμβουλίου πάντα σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα»
Κώστας Καϊσερλης π. Δήμαρχος της Κω.
