Πολιτική και ταυτόχρονα ποιητική ταινία. Από το γεγονός της φειδωλής αφήγησης πηγάζει ολόκληρη η δύναμη της ταινίας. Δεν υπάρχει ούτε μια παραπανίσια εικόνα, ούτε μια
παραπανίσια χειρονομία. Απεναντίας, η χαμηλών τόνων δραματικότητα οικοδομείται σε μεγάλο βαθμό μέσα από τις αντιθέσεις. Είναι μια σκληρή, ρεαλιστική ιστορία δοσμένη με τοπικό φολκλορικό χρώμα από το γεμάτο αντιθέσεις Περού. Η ηρωίδα και τα όσα τη «στοιχειώνουν» συμβολίζει την ίδια τη χώρα, το Περού, αφού και η χώρα εξακολουθεί να υποφέρει από το φόβο του πολέμου και της τρομοκρατίας.Η δυνατή ιστορία που αφηγείται η ταινία έχει στο επίκεντρό της την Φάουστα, μια νεαρή ινδιάνα που ζει στο σπίτι του θείου της και γαλουχήθηκε με το φόβο που στιγμάτισε τη μητέρα της. Η μάνα έγκυος, έπεσε θύμα βιασμού από κυβερνητικούς στρατιώτες, ο πατέρας της δολοφονήθηκε στα χρόνια της φασιστικής τρομοκρατίας και ο αδελφός της πέθανε με φριχτούς πόνους στο στομάχι. Αφού η μητέρα πέθανε, η Φάουστα ενδιαφέρεται μόνο για μια αξιοπρεπή κηδεία της μητέρας, στο χωριό.
Το γάλα της θλίψης, La teta asustada, Ισπανία / Περού 2009, 95'
Σκηνοθεσία: Claudia Llosa, Ηθοποιοί: Magaly Solier, Susu Sanchez, Efrain Solis