Θα αισθανθεί πολίτης του κόσμου κι ας μην έχει βγει ποτέ από την Ελλάδα, κοσμοπολίτης σε ένα ελληνικό νησί με μεσογειακή δροσιά, ιστορικό πλούτο και πανσπερμία ανθρώπων σε κάθε βήμα. Θα αναμιχθεί με όλες τις φυλές του παραδείσου στις παραλίες της Κεφάλου και, στα κατ΄ ευφημισμόν «Εξάρχεια», στην bar street της πόλης. Θα αισθανθεί πραγματικά νέος και ικανός να απολαύσει τις καλοκαιρινές προκλήσεις ακόμα κι αν τα δεδομένα δεν συνηγορούν σε αυτό. Καλοκαιρινές οπτασίες που δημιουργούν ανθρώπινες αυταπάτες. Ίσως είναι η θέρμη της εποχής, η αέναος κίνηση ανθρώπων, χρωμάτων, ήχων και γεύσεων. Όλα σε μια αρμονική πανδαισία που ξυπνά τις αισθήσεις και αλλοιώνει την αίσθηση της πραγματικότητας.
Γιατί αν είναι αυτή η πραγματικότητα από τη μια ή άλλη πλευρά, των εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών, στη μεγάλη πλειοψηφία τους άλλα βιώνει.
Είναι αλήθεια ότι εφέτος από πολύ νωρίς καλλιεργήθηκαν μεγάλες προσδοκίες, ότι έρχεται οσονούπω η ανάσταση του ελληνικού τουρισμού. Ήρθαν και οι δηλώσεις μεγαλόσχημων τουριστικών και πολιτικών παραγόντων, ακόμη και του Πρωθυπουργού, να κάνουν λόγο για το νέο success story του ελληνικού τουρισμού. Ε, δεν ήθελε και πολύ ο κόσμος να το πιστέψει.
Μετά από τις δηλώσεις όμως έρχεται η στυγνή πραγματικότητα και η προσαρμογή, διότι ο καθένας βλέπει την ανάσταση στα δικά του μέτρα και στον βαθμό που τον αφορά. Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα.
Είναι αλήθεια ότι επώνυμοι προορισμοί, όπως η Κως, πλημμυρίζουν από κόσμο, 22% αύξηση αφίξεων το Μάιο και 17% τον Ιούνιο είχε η Κως. Το ζήτημα όμως είναι η ουσία, δηλαδή τι αφήνει πίσω του αυτός ο κόσμος.
Η τουριστική αγορά εδώ και χρόνια έχει αποκτήσει σκληρά χαρακτηριστικά, περνώντας σταδιακά στο περιθώριο τις μικρές επιχειρήσεις κάθε κλάδου. Ολιγοπώλια tour operator's ελέγχουν και καθορίζουν την κίνηση των τουριστών. Διοχέτευση της τουριστικής μάζας στα all inclusive ξενοδοχεία. Ελεγχόμενη κίνηση των οργανωμένων τουριστών σε εκδρομές εντός και εκτός νησιού, στην αγορά, στα καταστήματα, σε όλα.
Με λίγα λόγια η διανομή του τουριστικού εισοδήματος μειώνεται δραματικά και η Πολιτεία αντί να εξετάσει αντίμετρα ενισχύει όλο και περισσότερο τη συγκέντρωση του πλούτου σε λίγους.
Οικογενειακά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια περνάνε στα αζήτητα. Όσα αντέχουν ακόμη λειτουργούν για την επιβίωσή τους και με την αγωνία για το αύριο. Επενδύσεις σε χρήματα, κόπο, όνειρα, χάνονται με ευκολία αυτή την εποχή. Μια εποχή που βλέπει τους χώρους δουλειάς να μετατρέπονται σε σύγχρονες γαλέρες, το εισόδημα των ξενοδοχουπάλληλων να καταρρέει, τα έσοδα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της ξενοδοχίας, της εστίασης και του εμπορίου να κρημνίζονται, την ανεργία να συνθλίβει ανθρώπους ακόμα και μέσα στη σεζόν. Βλέπει τον άγριο χορό που έχουν στήσει δίπλα στο πτώμα των μικρών και κάπου στο πλάι τους τον Πρωθυπουργό και τους συν αυτώ, να πανηγυρίζουν για το, κατά την πρόβλεψή τους, ιστορικό ρεκόρ αφίξεων αυτής της χρονιάς.
Έτσι λοιπόν, όλοι μαζί σε μια ωραία ατμόσφαιρα, πιασμένοι χέρι-χέρι ως νέος χορός του Ζαλόγγου, παρακολουθούμε να αργοσβήνει και ο τελευταίος μύθος περί τουριστικής ανάπτυξης. Ο δικός μας μύθος, δηλαδή.
Το success story του τουρισμού για την ελληνική κοινωνία καταρρέει, όπως τόσα άλλα. Καταρρέει για τους μικρούς και την ίδια στιγμή ενισχύεται για τους μεγάλους. Για αυτούς που στηρίζουν το νέο περιβαλλοντοκτόνο χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό, που περιμένουν να χτίσουν βουνά και παραλίες, να γεμίσουν με βίλες τη νησιωτική και παράκτια χώρα και να τσιμεντώσουν ό,τι έχει απομείνει. Για να περάσουν ζεστά γεράματα οι φτωχοί συνταξιούχοι προλετάριοι της παγωμένης Ευρώπης και οι ιθαγενείς να μάχονται για μια φτηνή θέση εργασίας στην υπηρεσία τους.
http://www.protagon.gr
