Β. Σύμφωνα με την έρευνα και συγκρίνοντας ταξίδια πάνω των 4 διανυκτερεύσεων μεταξύ 2008 και 2015:
Τα ταξίδια μειώθηκαν από 7,8 εκατομμύρια σε 4,2 εκατομμύρια (-46,5%).
Το 2008 οι ελληνικές οικογένειες δαπάνησαν στις διακοπές 5 δις ενώ το 2015 μόλις 1,6 δις (-68,6%) με περιορισμό της δαπάνης ταξιδιών για προσκύνημα και αγωγή υγείας στο μισό -30,7%! Ανάμεσα στα 5 δις του 2008 που μετέφερε ο εσωτερικός τουρισμός στην περιφέρεια και στο 1,6 του 2015 έχουμε μια άμεση απώλεια στις τοπικές αγορές 3,4 δις ευρώ (-68,6%)!
Οι συνολικές διανυκτερεύσεις μειώθηκαν από 94,4 εκατομμύρια σε 51,4 εκατομμύρια (-45,5%).
---Σύγκριση μεταξύ 2014 και 2015:
Πραγματοποίησαν ταξίδι διακοπών 3.380.945 Έλληνες, 5,5% λιγότεροι σε σχέση με το 2014, μεγαλύτερη μείωση στις ηλικίες 25-44 ετών (-11,8%) και μείωση διανυκτερεύσεων 8,8%.
Μείωση τουριστικής δαπάνης από 1,68 σε 1,57 δις (-6,4%).
---Tο 2015 οι Έλληνες πραγματοποίησαν 5.452.650 ταξίδια διακοπών. Η κατανομή με κριτήριο το κατάλυμα είναι: 1.289.825 σε ξενοδοχεία, ποσοστό 23,6%
547.247 σε ενοικιαζόμενα δωμάτια και ενοικιαζόμενες κατοικίες, ποσοστό 10%.
124.167 σε άλλα καταλύματα (θεραπευτικά κέντρα, κάμπινγκ, κρουαζιερόπλοια κλπ), ποσοστό 2,3%.
3.491.411 σε μη ενοικιαζόμενα καταλύματα (εξοχικά, σε συγγενείς και φίλους, τροχόσπιτα, σκηνές) 64%.
---Οι διανυκτερεύσεις των Ελλήνων τουριστών ανήλθαν σε 54.975.553, ως εξής:
6.480.840 σε ξενοδοχεία, μόλις το 10,8%.
4.398.005 σε ενοικιαζόμενα δωμάτια και ενοικιαζόμενες κατοικίες το 8%.
1.008.672 σε άλλα καταλύματα, το 1,8%.
43.088.036 σε μη ενοικιαζόμενα (δωρεάν) καταλύματα, το 78,4%!
----Οι Έλληνες τουρίστες δαπάνησαν συνολικά 1,57 εκ. ευρώ στη διάρκεια των διακοπών τους. Στο κονδύλι αυτό περιλαμβάνονται οι δαπάνες για διαμονή, εστίαση, μεταφορά, ψυχαγωγία, καθώς και για τα κάθε είδους ψώνια στη διάρκεια των διακοπών (ένδυση, υπόδηση, διαρκή αγαθά, τρόφιμα, ποτά, δώρα, σουβενίρ κλπ). Με βάση το κατάλυμα, οι δαπάνες κατανέμονται ως εξής:
Ξενοδοχεία, 485.197.379 ευρώ ή το 30,8%.
Σε ενοικιαζόμενα δωμάτια, 198.784.089 ευρώ ή το 12,6%.
Σε άλλα καταλύματα, 44.670.114 ευρώ ή το 2,8%.
Σε δωρεάν καταλύματα, 845.149.494 ευρώ ή το 53,7%.
Γ. Η ελληνική οικογένεια, που παρά την τραγική οικονομική της κατάσταση προσπαθεί με αιματηρές οικονομίες να εξασφαλίσει κάποιες ημέρες διακοπών. Δεν την βοηθά η επιχειρηματική τάξη (ακριβά κόμιστρα, ακριβά πακέτα), ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο Δήμος. Δεν εισάγει χρήμα. όμως ο φτωχός και περιφρονημένος ημεδαπός τουρίστας είναι αυτός που λειτουργεί ως ιμάντας μεταφοράς πόρων από τα αστικά κέντρα στα νησιά και στα χωριά, είναι αυτός που συντηρεί με το υστέρημά του τις χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, που ενισχύει με τον οβολό του τις τοπικές κοινωνίες που στην πλειονότητά τους ούτε μεγάλα ξενοδοχεία διαθέτουν, ούτε κοσμοπολιτικά τουριστικά θέρετρα είναι. Είναι αυτός που αγοράζει προϊόντα στα καταστήματα λιανικής πώλησης της περιοχής όπου περνά τις διακοπές του (κυρίως ελληνικά), που τρώει στις ταβέρνες και στις ψησταριές και αποτελεί σημαντική πηγή εσόδων για τον κρατικό κορβανά (ΦΠΑ, καύσιμα, φόρος εισοδήματος των επιχειρήσεων κλπ). Αλλά και στα διάσημα θέρετρα όπως στο νησί μας, η λαϊκή εμπειρία λέει ότι: αν δεν έρθουν οι Έλληνες και τελευταία και …οι Τούρκοι δουλειά δεν έχουμε! Συμπέρασμα: Χρειαζόμαστε τοπική πολιτική εσωτερικού τουρισμού.
Ν Μυλωνάς
