Είναι βέβαιο ότι ως λαός διαθέτουμε αυξημένη ευαισθησία για δύο πράγματα. Για την ιδιαίτερη πατρίδα μας, ακόμη κι όταν ζούμε σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από αυτή και για τη βαριά ιστορική κληρονομιά που μας ακολουθεί. Αυτές οι δύο παράμετροι, ως τοπόσημα, ορίζουν την ταυτότητά μας. Δεν είναι τυχαίο πως υπάρχει στο λεξιλόγιό μας η έννοια της «ιδιαίτερης πατρίδας». Άλλωστε κάθε τόπος στη χώρα μας φέρει βαριά κληρονομιά. Πολύ λίγες περιοχές, ίσως καμία, δεν έχουν να περηφανευτούν για κάτι στο διάβα των αιώνων. Υπό αυτό το πρίσμα και με διάφορες αφορμές δημιουργούνται ανά περιόδους υπαρκτές ή ανύπαρκτες αντιθέσεις. Ειδικά στη σύγχρονη εποχή ο ιδιαίτερος χαρακτήρας ενός τόπου, η μοναδικότητα, η διαφορετικότητα, το ιστορικό του βάθος, αποτελούν στοιχεία οικονομικής λειτουργίας και δημιουργούν οφέλη. Η ανάπτυξη του τουρισμού πρόσθεσε αξία και δημιούργησε νέες προσδοκίες για την οικονομική αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, ειδικά όταν σε αυτές περιλαμβάνονται μοναδικής σημασίας μνημεία. Η Κως έχει το προνόμιο να υπερηφανεύεται για ένα από αυτά, το διεθνώς διάσημο Ασκληπιείο της, στον αρχαίο και στο σύγχρονο κόσμο. Με επίκεντρο την παγκοσμιότητα των Ιπποκρατικών αρχών την καθιστά περίπου «τόπο λατρείας» των απανταχού ιατρών αλλά και όλων όσοι διαπνέονται από τις ανθρωπιστικές αξίες της Ιπποκρατικής ηθικής. Όλα αυτά, δίχως ίχνος προγονολατρείας αλλά ως διαβατήριο μοναδικότητας στον σύγχρονο κόσμο των εκπτώσεων, των συμφερόντων και των μεγάλων αντιθέσεων. Έτσι, λοιπόν, θεωρείται ως απολύτως φυσιολογική όποια αντίδραση σε καθέναν και κάθε τι που αλλοιώνει αυτή τη μοναδικότητα. Υπό αυτό το πρίσμα κρίνεται θεμιτή και αναγκαία η αντίδραση όλων, Δημάρχου Κω, Βουλευτών Δωδεκανήσου, ανθρώπων του πνεύματος και απλών πολιτών, στην πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννη Μανιάτη, προς τους συμπατριώτες της εκλογικής του περιφέρειας, να μεταφέρει το επίκεντρο ενδιαφέροντος στο Ασκληπιείο Επιδαύρου, ως τόπο παγκόσμιας προσέλκυσης γιατρών και φοιτητών ιατρικών σχολών για την ορκωμοσία τους. Αντίδραση λογική, όταν είναι γνωστό ότι ορκωμοσία στον παγκόσμια αναγνωρισμένο και αποδεκτό «Όρκο του Ιπποκράτη», συνδυασμένη μάλιστα με σχετική αναπαράσταση και προσκύνημα, γίνεται στο Ασκληπιείο της Κω εδώ και δεκαετίες. Όταν είναι γνωστό ότι λειτουργεί εδώ και δεκαετίες το Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα Κω, για την ανάδειξη και διεθνοποίηση των Ιπποκρατικών αρχών. Αυτό το προνόμιο, δικαίωμα και υποχρέωση ταυτόχρονα, ανήκει στην Κω, ως πατρίδα του πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη και κανείς δεν μπορεί να της το αφαιρέσει. Αν εξαιρέσουμε τον προεκλογικό χαρακτήρα, ενδεχομένως, της πρότασης του κ. Μανιάτη, αναφύονται ορισμένα καίρια ερωτήματα που πρέπει να μας προβληματίσουν. Καταρχήν, η πλήρης απουσία εθνικού σχεδιασμού για την αξιοποίηση των παγκόσμιας σημασίας ιστορικών μνημείων της χώρας μας, εκτός εξαιρέσεων, γεγονός που επιτρέπει την προβολή ευκαιριακών πρωτοβουλιών. Κατά δεύτερον, η αδυναμία των τοπικών κοινωνιών, δίχως κρατική στήριξη, να δημιουργήσουν ισχυρή τοπική ταυτότητα βασισμένη στα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Κατά τρίτον, αν και ζούμε τη βαθύτερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας της πατρίδας μας, αδυνατούμε να αναδείξουμε σύγχρονες προτάσεις ανάπτυξης που να συνεγείρουν και να συσπειρώνουν κοινωνικές ομάδες σε νέους στόχους, με βλέμμα στο μέλλον. Έτσι με ευκολία διολισθαίνουμε στην αρχαιοπληξία και περιμένουμε από ένα πολιτικό στέλεχος ή ένα ιστορικό ταφικό μνημείο να μας σώσει. Όσον αφορά στη σύγκριση των δύο Ασκληπιείων αρκεί να σημειώσουμε ένα μέρος από όσα αναφέρει ο καταξιωμένος Κώος δικηγόρος- Ιστορικός Βασίλης Χατζηβασιλείου σχετικά με το προκύψαν θέμα. Γράφει λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο κ. Χατζηβασιλείου « ...Το Ασκληπιείο της Επιδαύρου, που ανασκάφτηκε από την Ελληνική Αρχαιολογική Εταιρεία, θεωρείται κυρίως τόπος λατρείας του Ασκληπιού, ενώ το Ασκληπιείο της Κω ξεχωρίζει, γιατί σ' αυτό, εκτός από τη λατρεία του Ασκληπιού, ασκήθηκε πραγματικά η ιατρική επιστήμη επί αιώνες, όπως ρητά δήλωσε και ο καθηγητής της Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Βασίλης Λαμπρινουδάκης, ο οποίος ήταν επικεφαλής των αρχαιολόγων που συνέχισαν μέχρι πρόσφατα τις ανασκαφές στο Ασκληπιείο της Επιδαύρου. (Βλέπε περιγραφή του στο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ: Ελλάδος περιήγησις. Επίδαυρος). Η φήμη του Ασκληπιείου της Κω στην αρχαιότητα επισκίασε τη φήμη του Ασκληπιείου της Επιδαύρου χάρη στον Ιπποκράτη και στους διαδόχους του ιατρούς της Κω. Η Ιατρική, μάλιστα, Σχολή της Κω ξεχώρισε ανάμεσα σε όλες τις άλλες. Γι αυτό και στο Ασκληπιείο της Κω αναγνωρίστηκε πανελλήνια, μετά το 260 π.Χ., το δικαίωμα της ασυλίας («άσυλον είναι το ιερόν του Ασκληπιού») και της εκεχειρίας («δέχεσθαι την εκεχειρίαν») κατά τη διάρκεια των πανηγυρικών εορτασμών των «Μικρών & Μεγάλων Ασκληπιείων», όπως μαρτυρεί το πλήθος των επιγραφών που βρέθηκαν στο Ασκληπιείο της Κω. Στο Επιγραφικό, άλλωστε, Μουσείο του Ασκληπιείου της Κω οι κατά πολλές χιλιάδες κατ' έτος επισκέπτες, Έλληνες και ξένοι τουρίστες, πληροφορούνται με σύγχρονο τεχνολογικά τρόπο για τον τεράστιο πλούτο που μας κληροδότησε η λειτουργία του αρχαίου αυτού θεραπευτηρίου. Για το Ασκληπιείο της Κω σεμνύνονται σήμερα οι ιατροί όλου του κόσμου». protagon.gr